Θευγενίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	*Θευγενίς	αἱ	*Θευγενίδες
γενική	τῆς	Θευγενίδος	τῶν	*Θευγενίδων
δοτική	τῇ	*Θευγενίδῐ	ταῖς	*Θευγενίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	*Θευγενίδᾰ	τὰς	*Θευγενίδᾰς
κλητική ὦ!		*Θευγενίς*		*Θευγενίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		*Θευγενίδε
γεν-δοτ	τοῖν		*Θευγενίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

*Θευγενίς, στον τύπο της γενικής ενικού < Θεύγενις, μορφή του Θεογενίς < αρσενικό Θεογένης. Μορφολογικά αναλύεται σε θευ- (< θεο-) + -γενίς (< γίγνομαι)

Κύριο όνομα

*Θευγενίς θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) γυναικείο όνομα άλλη μορφή του Θεύγενις

  ※  3ος αιώνας πκε Θεόκριτος Ηλακάτη (Ειδύλλιο), 12-13

  Δὶς γὰρ ματέρες ἀρνῶν μαλακοῖς ἐν βοτάνᾳ πόκοις / πέξαιντ᾽ αὐτοενεί, Θευγενίδος γ᾽ ἕννεκ᾽ ἐϋσφύρω

  Theocritus, Carmina. Recensuit Christophorus Ziegler. Tübingae, Laupp 1844, sel.166.@books.google Με σχόλιο για τον τύπο: σε κώδικες, ως Θευγένιδος ή Θευγώνιδος.

Άλλες μορφές

• Θεογενίς
• Θεύγενις

Πηγές

• για τον τύπο *Θευγενίς (Χρειάζεται επεξεργασία)
• Θεογενίς, Θεύγενις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.