έπαρχος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	έπαρχος	οι	έπαρχοι
γενική	του	επάρχου & έπαρχου	των	επάρχων
αιτιατική	τον	έπαρχο	τους	επάρχους & έπαρχους
κλητική		έπαρχε		έπαρχοι
Κατηγορία όπως «δάσκαλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

έπαρχος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἔπαρχος (διοικητής ρωμαϊκής επαρχίας) < λατινική praefectus. Αρχαία σημασία: αρχηγός < ἐπάρχω < ἐπί + ἄρχω. Συγχρονικά αναλύεται σε έπ- + -αρχος

Ουσιαστικό

έπαρχος αρσενικό

• διοικητής επαρχίας

Συγγενικά

• επαρχία
• επαρχιακός
• επαρχιώτης, επαρχιώτισσα
• επαρχιώτικος
• επαρχιωτισμός
• επαρχιωτόπουλο, επαρχιωτοπούλα

Μεταφράσεις

    έπαρχος