αναστενάρης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αναστενάρης	οι	αναστενάρηδες
γενική	του	αναστενάρη	των	αναστενάρηδων
αιτιατική	τον	αναστενάρη	τους	αναστενάρηδες
κλητική		αναστενάρη		αναστενάρηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αναστενάρης < ίσως από μεσαιωνική ελληνική λέξη που συνδύασε το αναστενάζω με το στρηνιάζω (ερωτικό πάθος, οίστρος)

Ουσιαστικό

αναστενάρης αρσενικό και αναστενάρισσα το θηλυκό

• εκείνος που μετέχει στα αναστενάρια, το έθιμο της εκστατικής πυροβασίας ανήμερα Κωνσταντίνου και Ελένης

Μεταφράσεις

    αναστενάρης