βούλλα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	βούλλα	οι	βούλλες
γενική	της	βούλλας	των	βουλλών
αιτιατική	τη	βούλλα	τις	βούλλες
κλητική		βούλλα		βούλλες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

βούλλα θηλυκό

• άλλη γραφή του βούλα κατά το μεσαιωνικό βούλλα

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

βούλλα < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή βούλλα

Ουσιαστικό

βούλλα θηλυκό

1. σφραγίδα από μόλυβδο, άργυρο ή χρυσό
   1. αποτύπωμα σφραγίδας
   2. (κατ’ επέκταση) κάθε έγγραφο με σφραγίδα
2. (μεταφορικά) στίγμα
3. ύφασμα με το οποίο έδεναν τα μάτια

Συγγενικά

• βούλλωμα, βούλλωμαν
• βουλλωτήρι, βουλλωτήριν
• βουλλώνω
• βουλλωτός

Πηγές

• Τόμος Δ', σελ.169 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	βούλλᾰ	αἱ	βούλλαι
γενική	τῆς	βούλλης	τῶν	βουλλῶν
δοτική	τῇ	βούλλῃ	ταῖς	βούλλαις
αιτιατική	τὴν	βούλλᾰν	τὰς	βούλλᾱς
κλητική ὦ!		βούλλᾰ		βούλλαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		βούλλᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		βούλλαιν
1η κλίση, ομάδα 'γλῶσσα', Κατηγορία 'δόξα' όπως «δόξα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βούλλα < (άμεσο δάνειο) υστερολατινική bulla < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *beu (εξόγκωμα)

Ουσιαστικό

βούλλα, -ης θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

1. κασσίτερος
2. βούλα, σφραγίδα

Άλλες μορφές

• βοῦλλα

Συγγενικά

• βουλλεύω
• βουλλόω
• βουλλωτήριον
• βουλογραφέω
• βουλογραφία
• βουλογράφος

Πηγές

• bulla και βούλλα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.