γενίτσαρος

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο γενίτσαρος οι γενίτσαροι
      γενική του γενίτσαρου
& γενιτσάρου 		των γενίτσαρων
& γενιτσάρων
    αιτιατική τον γενίτσαρο τους γενίτσαρους
& γενιτσάρους
     κλητική γενίτσαρε γενίτσαροι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

γενίτσαρος < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική γενίτσαρος[1] / γιανίτσαρος < οθωμανική τουρκική یڭیچری (τουρκική yeniçeri / yaniçari) < یڭی‎ (yeñi), yeni (νέος) +‎ چری‎ (çeri), çeri (στρατιώτης)

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /ʝeˈni.t͡sa.ɾos/
τυπογραφικός συλλαβισμός : γε‐νί‐τσα‐ρος

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

γενίτσαρος αρσενικό

  1. (ιστορία, στρατιωτικός όρος) στρατιώτης του οθωμανικού πεζικού, που ανήκε σε επίλεκτο σώμα που το αποτελούσαν σε μικρή ηλικία εξισλαμισμένοι Χριστιανοί (δείτε και παιδομάζωμα)
    ↪ επίθεση γενιτσάρων
  2. (μεταφορικά, κατ’ επέκταση) κάποιος που συμπεριφέρεται και ενεργεί με φανατισμό, βία, μισαλλοδοξία και αντεκδίκηση

Άλλες μορφές[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

επώνυμα:

Δείτε επίσης[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

    γενίτσαρος

Αναφορές[επεξεργασία]

  1. ↑ Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. 


Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)[επεξεργασία]

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

γενίτσαρος αρσενικό

Ανακτήθηκε από "https://el.wiktionary.org/w/index.php?title=γενίτσαρος&oldid=5716245"