διάθεσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

διάθεσις < διατίθημι

Ουσιαστικό

διάθεσις θηλυκό

1. η τοποθέτηση σε σειρά, η τακτοποίηση πραγμάτων ή υποθέσεων
2. (κατ’ επέκταση) ο προσδιορισμός των ατόμων στα οποία παραχωρεί κάποιος την περιουσία του μετά τον θάνατο

   ≈ συνώνυμα: διαθήκη

3. η έκθεση πραγμάτων για πούλημα
4. η σωματική και ψυχική κατάσταση, η διάθεση