διαμερισμός

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	διαμερισμός	οι	διαμερισμοί
γενική	του	διαμερισμού	των	διαμερισμών
αιτιατική	τον	διαμερισμό	τους	διαμερισμούς
κλητική		διαμερισμέ		διαμερισμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

διαμερισμός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική διαμερισμός < διαμερίζω < διά (δια-) + μερίζω < μέρος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *(s)mer-

διαμερισμός αρσενικό

(λόγιο) η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του διαμερίζω
1. ο χωρισμός κάποιου όλου σε μέρη
2. ο χωρισμός σε (ίσα ή άνισα) μερίδια και το μοίρασμά τους
(θεωρία συνόλων) για σύνολο A, είναι ένα σύνολο μη κενών υποσυνόλων του Α, που είναι ξένα μεταξύ τους και η ένωση τους ισούται με το A^[1]
Αν A={1, 2, 3, 4, 5, 6, 7} ένα σύνολο, ένας από τους πολλούς δυνατούς διαμερισμούς του, είναι τα υποσύνολα του {1, 3, 6}, {2, 4} και {5, 7}

Δείτε επίσης: διαμερισμός συνόλου στην Βικιπαίδεια

διαμερισμός

↑ Γεώργιος Βούρος (Πάτρα 2002), «Διακριτά Μαθηματικά», σελ. 67. Προσπέλαση 2020-02-28