διαστρέβλωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	διαστρέβλωση	οι	διαστρεβλώσεις
γενική	της	διαστρέβλωσης*	των	διαστρεβλώσεων
αιτιατική	τη	διαστρέβλωση	τις	διαστρεβλώσεις
κλητική		διαστρέβλωση		διαστρεβλώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, διαστρεβλώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διαστρέβλωση < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα διαστρέβλω(σις) +-ση (διαστρεβλώνω + -ση) < αρχαία ελληνική διαστρεβλόω / διαστρεβλῶ < στρεβλόω / στρεβλῶ < στρεβλός < στρέφω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *strebʰ-

Προφορά

ΔΦΑ : /ði̯aˈstɾe.vlo.si/ & /ðʝaˈstɾe.vlo.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐α‐στρέ‐βλω‐ση

Ουσιαστικό

διαστρέβλωση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του διαστρεβλώνω

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις διαστρεβλώνω, στρεβλός και στρέφω

Μεταφράσεις

    διαστρέβλωση

αγγλικά : distortion (en) γαλλικά : déformation (fr), falsification (fr)