δουλοκτήτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	δουλοκτήτης	οι	δουλοκτήτες
γενική	του	δουλοκτήτη	των	δουλοκτητών
αιτιατική	τον	δουλοκτήτη	τους	δουλοκτήτες
κλητική		δουλοκτήτη		δουλοκτήτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δουλοκτήτης: πιθανόν περιστασιακή σύνθεση με δουλο- + -κτήτης (όπως ιδιοκτήτης, πλοιοκτήτης) ή προσαρμογή της κατάληξης σε παλιότερο νεολογικό τύπο της καθαρεύουσας δουλοκτήτωρ (μαρτυρείται από το 1858)

Ουσιαστικό

δουλοκτήτης αρσενικό

• ο ιδιοκτήτης δούλων

  ※  Αμοιβή του δούλου δεν υπήρχε αλλά ο δουλοκτήτης εξασφάλιζε στοιχειωδώς παροχή τροφής, καταλύματος, ρούχων. (Θεόδωρος Π. Λιανός, Απλά μαθήματα οικονομίας, εκδ. Παπαζήση, 2015 [1])

  ※  Ὁ δουλοκτήτης γιὰ τὸ μόνο που νοιάζονταν ἦταν πῶς ὁ δοῦλος νὰ παράγει γιὰ τὴν κάλυψη τῶν ἀναγκῶν του , ποὺ ὅσο καὶ ἂν ἡ οἰκονομία ἦταν φυσική, ὅμως οἱ ἀνάγκες δὲν παύανε νὰ αὐξάνουν (Στάθης Δρομάζος, Οι δεσμοί του Νεοελληνικού έθνους με την αρχαία Ελλάδα, 1958, σελ. 86)

Συγγενικά

• δουλοκτητικός
• δουλοκτησία

Μεταφράσεις

    δουλοκτήτης