εὐάγγελος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	εὐάγγελος	τὸ	εὐάγγελον
γενική	τοῦ/τῆς	εὐαγγέλου	τοῦ	εὐαγγέλου
δοτική	τῷ/τῇ	εὐαγγέλῳ	τῷ	εὐαγγέλῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	εὐάγγελον	τὸ	εὐάγγελον
κλητική ὦ!		εὐάγγελε		εὐάγγελον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	εὐάγγελοι	τὰ	εὐάγγελᾰ
γενική	τῶν	εὐαγγέλων	τῶν	εὐαγγέλων
δοτική	τοῖς/ταῖς	εὐαγγέλοις	τοῖς	εὐαγγέλοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	εὐαγγέλους	τὰ	εὐάγγελᾰ
κλητική ὦ!		εὐάγγελοι		εὐάγγελᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	εὐαγγέλω	τὼ	εὐαγγέλω
γεν-δοτ	τοῖν	εὐαγγέλοιν	τοῖν	εὐαγγέλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

εὐάγγελος < (εὖ) εὐ- + -άγγελος (ἄγγελος)

Επίθετο

εὐάγγελος, -ος, -ον

• που φέρει καλά, ευχάριστα νέα, χαρμόσυνες αναγγελίες

Συγγενικά

• εὐαγγελέω
• εὐαγγελία
• εὐαγγέλιον
• Εὐαγγέλιος
• εὐαγγελιστής
• εὐαγγελίζομαι
• Εὐάγγελος
• προευαγγελίζομαι

→ και δείτε τις λέξεις εὖ και ἄγγελος

Πηγές

• εὐάγγελος - Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής - Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2006‑2008. greek‑language.gr
• εὐάγγελος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• εὐάγγελος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.