ισοσκελής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ισοσκελής	η	ισοσκελής	το	ισοσκελές
γενική	του	ισοσκελούς*	της	ισοσκελούς	του	ισοσκελούς
αιτιατική	τον	ισοσκελή	την	ισοσκελή	το	ισοσκελές
κλητική		ισοσκελή(ς)		ισοσκελής		ισοσκελές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ισοσκελείς	οι	ισοσκελείς	τα	ισοσκελή
γενική	των	ισοσκελών	των	ισοσκελών	των	ισοσκελών
αιτιατική	τους	ισοσκελείς	τις	ισοσκελείς	τα	ισοσκελή
κλητική		ισοσκελείς		ισοσκελείς		ισοσκελή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ισοσκελής < ισο- + σκελής (< σκέλος)

Προφορά

ΔΦΑ : /i.so.sceˈlis/ αρσενικό ή θηλυκό

ΔΦΑ : /i.so.sceˈles/ ουδέτερο

ισοσκελές τρίγωνο

Επίθετο

ισοσκελής, -ής, -ές

1. που έχει τα σκέλη ίσα

   ≈ συνώνυμα: ισόπλευρος

   ≠ αντώνυμα: ανισοσκελής

2. (οικονομία) που εμφανίζει ισορροπία μεταξύ εσόδων και εξόδων

Συγγενικά

• ισοσκελίζω

Μεταφράσεις

    ισοσκελής

γαλλικά : isocèle (fr) ισπανικά : isósceles (es)