κατοχή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κατοχή	οι	κατοχές
γενική	της	κατοχής	των	κατοχών
αιτιατική	την	κατοχή	τις	κατοχές
κλητική		κατοχή		κατοχές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατοχή < (ελληνιστική κοινή) κατοχή < κατέχω

Ουσιαστικό

κατοχή θηλυκό

1. το να κατέχει κάποιος κάτι, να το έχει δικό του

   καταδικάστηκε για χρήση και κατοχή ναρκωτικών

2. η κατάσταση και η χρονική περίοδος κατά την οποία μια χώρα ή τμήμα της έχει καταληφθεί από ξένα στρατεύματα

   η Ελλάδα κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο βρέθηκε υπό τριπλή κατοχή

   • (ειδικότερα) η περίοδος του 1941-1944
   • η μεγάλη πείνα της Κατοχής

Συγγενικά

• κάτοχος
• κατοχικός

Μεταφράσεις

    κατοχή

γαλλικά : possession (fr), occupation (fr) γερμανικά : Besitz (de), Besetzung (de), Besatzung (de) ρωσικά : хранение (ru)