κλαρίνο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κλαρίνο	τα	κλαρίνα
γενική	του	κλαρίνου	των	κλαρίνων
αιτιατική	το	κλαρίνο	τα	κλαρίνα
κλητική		κλαρίνο		κλαρίνα
Κατηγορία όπως «πεύκο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

κλαρίνο στη θήκη του

Ετυμολογία

κλαρίνο < (άμεσο δάνειο) ιταλική clarino < claro < λατινική clarus < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *kel- / *kle- (καλώ, φωνάζω). Δείτε και κλαρινέτο.

Προφορά

ΔΦΑ : /klaˈɾi.no/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κλα‐ρί‐νο

Ουσιαστικό

κλαρίνο ουδέτερο

• (μουσικό όργανο) παραδοσιακό λαϊκό πνευστό όργανο με μικρές διαφορές από το κλαρινέτο

Εκφράσεις

• στέκομαι κλαρίνο: στέκομαι εντελώς ακίνητος, στέκομαι προσοχή, δείχνοντας απόλυτη πειθαρχία μπροστά σε κάποιον ανώτερο ή σε κάποιον που φοβάμαι

  ≈ συνώνυμα: στέκομαι σούζα

Συγγενικά

• κλαρινετίστας - κλαρινετίστα
• κλαρινέτο
• κλαρινίστας - κλαρινίστα
• κλαριντζής

Δείτε επίσης

• κλαρινέτο (στη συμφωνική μουσική, ή τη τζαζ)
• ευθύαυλος (σε παλαιά κείμενα, καθαρεύουσα)

Μεταφράσεις

για γλώσσες που δεν χρησιμοποιούν διαφορετική λέξη δείτε: κλαρινέτο

    κλαρίνο