κολαούζος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κολαούζος	οι	κολαούζοι
γενική	του	κολαούζου	των	κολαούζων
αιτιατική	τον	κολαούζο	τους	κολαούζους
κλητική		κολαούζε		κολαούζοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κολαούζος < (άμεσο δάνειο) τουρκική kılavuz (με τροπή φωνημάτων) + -ος < οθωμανική τουρκική قلاغوز (kılağuz) < παλαιά τουρκική της Ανατολίας قلاغوز (qulağuz / qulavuz)

Προφορά

ΔΦΑ : /ko.laˈu.zos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κο‐λα‐ού‐ζος

Ουσιαστικό

κολαούζος αρσενικό

1. αυτός που προπορεύεται και δείχνει το δρόμο προς έναν τόπο, ο οδηγός σε πορεία

   ※  Αν δεν το ξέρει ο καπετάνιος καλά το πέρασμα, δεν μπορεί να περάσει χωρίς κολαούζο. (Στρατής Δούκας Τα Μοσκονήσια, η χαμένη μου πατρίδα [διήγημα])

2. (μεταφορικά) ο φορτικός άνθρωπος, που προσκολλάται δίπλα σε κάποιον και του κάνει τα θελήματα
3. ο σπειροτόμος ή ο ελικοτόμος, εργαλείο διάνοιξης εσωτερικού σπειρώματος (αρσενικό)

Παροιμίες

• χωριό που φαίνεται κολαούζο δε θέλει

Συγγενικά

• κολαούζο (ουδέτερο, εργαλείο)

Μεταφράσεις

    κολαούζος