κόττος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	κόττος	οἱ	κόττοι
γενική	τοῦ	κόττου	τῶν	κόττων
δοτική	τῷ	κόττῳ	τοῖς	κόττοις
αιτιατική	τὸν	κόττον	τοὺς	κόττους
κλητική ὦ!		κόττε		κόττοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κόττω
γεν-δοτ	τοῖν		κόττοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Το ψάρι κόττος.

Ετυμολογία

κόττος < (ίσως) προελληνική

Ουσιαστικό

κόττος, -ου αρσενικό

1. (ψάρι) ψάρι του γλυκού νερού
2. (ελληνιστική σημασία)
   1. (πτηνό) κόκορας

      ≈ συνώνυμα: ἀλέκτωρ, ἀλεκτρυών

   2. (θηλαστικό ζώο) είδος αλόγου
   3. κύβος, ζάρι

Δείτε επίσης

• κόττα

Πηγές

• κόττος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.