λησταποδόχος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	λησταποδόχος	οι	λησταποδόχοι
γενική	του	λησταποδόχου	των	λησταποδόχων
αιτιατική	τον	λησταποδόχο	τους	λησταποδόχους
κλητική		λησταποδόχε		λησταποδόχοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λησταποδόχος < → λείπει η ετυμολογία, (μαρτυρείται από το 1839)

Προφορά

ΔΦΑ : /li.sta.poˈðo.xos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : λη‐στα‐πο‐δό‐χος

Ουσιαστικό

λησταποδόχος αρσενικό

• (λόγιο, σπάνιο) αυτός που επιτρέπει στον εαυτό του να κατέχει αντικείμενα από ληστείες

Συγγενικά

• λησταποδοχή
• → δείτε τη λέξη ληστεία

Μεταφράσεις

    λησταποδόχος

Πηγές

• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)