λωποδύτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	λωποδύτης	οι	λωποδύτες
γενική	του	λωποδύτη	των	λωποδυτών
αιτιατική	τον	λωποδύτη	τους	λωποδύτες
κλητική		λωποδύτη		λωποδύτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λωποδύτης < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική λωποδύτης

Προφορά

ΔΦΑ : /lo.poˈði.tis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : λω‐πο‐δύ‐της

Ουσιαστικό

λωποδύτης αρσενικό (θηλυκό λωποδύτρια ή λωποδίτισσα)

1. ο κλέφτης
2. ο απατεώνας

   ※  Σιωπὴ καὶ φρίκη βασιλεύει! / τώρα κλαῖν τοὺς ἄνδρας των ἡ χήραις / κάθε λωποδύτης τώρα κλέβει, / τώρα ρουχαλίζουν κι' οἱ κλητῆρες. (Γεώργιος Σουρής, Νύκτα, 1887)

Συγγενικά

• λωποδυσία
• λωποδυτάκος (υποκοριστικό)
• λωποδυτικός
• λωποδύτισσα
• λωποδύτρια

Μεταφράσεις

    λωποδύτης

→ δείτε τις λέξεις κλέφτης και απατεώνας

Πηγές

• λωποδύτης - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	λωποδύτης	οἱ	λωποδύται
γενική	τοῦ	λωποδύτου	τῶν	λωποδυτῶν
δοτική	τῷ	λωποδύτῃ	τοῖς	λωποδύταις
αιτιατική	τὸν	λωποδύτην	τοὺς	λωποδύτᾱς
κλητική ὦ!		λωποδύτᾰ		λωποδύται
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		λωποδύτᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		λωποδύταιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'τοξότης' όπως «τοξότης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λωποδύτης < (λώπη ή λῶπος (ένδυμα)) μεταπτωτική βαθμίδα λωπ- του λέπω + -ο- + -δύτης < δύω (βυθίζω, βουτώ), «αυτός που κλέβει ρούχα»

Ουσιαστικό

λωποδύτης, -ου αρσενικό

1. ο κλέφτης ρούχων
2. (γενικότερα) ο παλιάνθρωπος, κλέφτης, ο ληστής ή ο λογοκλόπος

Πηγές

• λωποδύτης - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• λωποδύτης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.