μνημεῖον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	μνημεῖον	τὰ	μνημεῖᾰ
γενική	τοῦ	μνημείου	τῶν	μνημείων
δοτική	τῷ	μνημείῳ	τοῖς	μνημείοις
αιτιατική	τὸ	μνημεῖον	τὰ	μνημεῖᾰ
κλητική ὦ!		μνημεῖον		μνημεῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μνημείω
γεν-δοτ	τοῖν		μνημείοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «στοιχεῖον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μνημεῖον < μνῆμ(α) + -εῖον > πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *men-, σκέφτομαι

Ουσιαστικό

μνημεῖον, -ου ουδέτερο

1. ενθύμημα, κάθε ανάμνηση το αναμνηστικό, εκείνο που ανακαλεί στη μνήμη κάτι
2. αναμνηστικό ενθύμιο
3. μνημείο, ταφικό μνημείο, τάφος
4. τεφροδόχος

Άλλες μορφές

• δωρικός τύπος : μνᾱμεῖον
• ιωνικός τύπος : μνημήϊον

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη μνῆμα & τα ομόρριζα  μνήμων, μνήμη και μιμνήσκω & την πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *men-

Πηγές

• μνημεῖον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• μνημεῖον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.