μοναρχικώς
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- μοναρχικώς < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή μοναρχικῶς < αρχαία ελληνική μοναρχικός. Συγχρονικά αναλύεται σε μοναρχικ(ός) + -ώς
Επίρρημα[επεξεργασία]
μοναρχικώς
Πηγές[επεξεργασία]
- μοναρχικός (& μοναρχικά, -ώς) - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)