ομοιοκαταληξία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ομοιοκαταληξία	οι	ομοιοκαταληξίες
γενική	της	ομοιοκαταληξίας	των	ομοιοκαταληξιών
αιτιατική	την	ομοιοκαταληξία	τις	ομοιοκαταληξίες
κλητική		ομοιοκαταληξία		ομοιοκαταληξίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ομοιοκαταληξία < (διαχρονικό δάνειο) μεσαιωνική ελληνική ὁμοιοκαταληξία (όρος γραμματικής: με όμοιες καταλήξεις) < ελληνιστική κοινή ὁμοιοκατάληκτος. Συγχρονικά αναλύεται σε ομοιο- + καταλήγω/κατάληξη, καταληξ- + -ία

Προφορά

ΔΦΑ : /o.mi.o.ka.ta.liˈksi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ο‐μοι‐ο‐κα‐τα‐λη‐ξί‐α

Ουσιαστικό

ομοιοκαταληξία θηλυκό

• η επανάληψη των ίδιων καταλήξεων σε στίχους ενός ποιήματος

Συνώνυμα

• ρίμα
• ομοιοτέλευτο

Συγγενικά

• ομοιοκαταληκτώ
• ομοιοκατάληκτος

Μεταφράσεις

    ομοιοκαταληξία

αγγλικά : rhyme (en) γαλλικά : rime (fr)