παιδονόμος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	παιδονόμος	οι	παιδονόμοι
γενική	του/της	παιδονόμου	των	παιδονόμων
αιτιατική	τον/την	παιδονόμο	τους/τις	παιδονόμους
κλητική		παιδονόμε		παιδονόμοι
Κατηγορία όπως «ζωγράφος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παιδονόμος < αρχαία ελληνική παιδονόμος. Συγχρονικά αναλύεται σε παιδο- + -νόμος

Προφορά

ΔΦΑ : /pe.ðoˈno.mos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : παι‐δο‐νό‐μος

Ουσιαστικό

παιδονόμος αρσενικό ή θηλυκό

1. ο υπεύθυνος για την επιτήρηση των παιδιών σε ένα ίδρυμα
2. (επάγγελμα) διορισμένος δημόσιος λειτουργός (στα μέσα του 20ου αιώνα) που φρόντιζε για τη σωστή συμπεριφορά των μαθητών και έξω από το σχολικό ίδρυμα σε όλη τη διάρκεια της ημέρας

Μεταφράσεις

    παιδονόμος

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

παιδονόμος < παιδο- + -νόμος < παῖς και νέμω (διανέμω καθήκοντα)

Ουσιαστικό

παιδονόμος αρσενικό

• (εκπαίδευση) ο υπεύθυνος για την εκπαίδευση των παιδιών

Συγγενικά

• ἀντιπαιδονόμος
• παιδονομέω, ῶ
• παιδονομία
• παιδονομικός

Πηγές

• παιδονόμος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• παιδονόμος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.