πιπίλα

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η πιπίλα οι πιπίλες
      γενική της πιπίλας των πιπίλων
    αιτιατική την πιπίλα τις πιπίλες
     κλητική πιπίλα πιπίλες
Κατηγορία όπως «ελπίδα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά
Μια πιπίλα.

Ετυμολογία [επεξεργασία]

πιπίλα < πιπιλ(ίζω) + κατάληξη θηλυκού (αναδρομικός σχηματισμός)[1] < μεσαιωνική ελληνική πιπιλίζω[2] < λατινική pipilare, απαρέμφατο ενεστώτα του ρήματος pipilo[3]

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /piˈpi.la/
τυπογραφικός συλλαβισμός: πι‐πί‐λα

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

πιπίλα θηλυκό

  1. το πλαστικό ομοίωμα θηλής που λειτουργεί ως υποκατάστατο της μητρικής θηλής για τα μωρά
  2. το πλαστικό εξάρτημα για μπιμπερό από όπου πίνεται το περιεχόμενο
  3. οτιδήποτε χρησιμεύει για πιπίλισμα
  4. (μεταφορικά) το επαναλαμβανόμενη αναφορά σε κάτι, που καταντάει κουραστική

Συγγενικά[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

  1. πιπίλα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  2. πιπιλίζω - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)
  3. «με επίδραση του μεσαιωνικού πιπίζω (βυζαίνω, ρουφώ)». Βλ. πιπίλα - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.