πρόκριση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πρόκριση	οι	προκρίσεις
γενική	της	πρόκρισης*	των	προκρίσεων
αιτιατική	την	πρόκριση	τις	προκρίσεις
κλητική		πρόκριση		προκρίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, προκρίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρόκριση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή πρόκρισις (προτίμηση)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈpɾo.kɾi.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πρό‐κρι‐ση

Ουσιαστικό

πρόκριση θηλυκό

• το αποτέλεσμα μιας διαδικασίας που υπάρχει επιλογή

Μεταφράσεις

    πρόκριση

αγγλικά : qualification (en) γαλλικά : qualification (fr)