στυλοβάτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	στυλοβάτης	οι	στυλοβάτες
γενική	του	στυλοβάτη	των	στυλοβατών
αιτιατική	τον	στυλοβάτη	τους	στυλοβάτες
κλητική		στυλοβάτη		στυλοβάτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στυλοβάτης < αρχαία ελληνική στυλοβάτης < στῦλος + βαίνω. Συγχρονικά αναλύεται σε στύλος + -βάτης.

Ουσιαστικό

στυλοβάτης αρσενικό (θηλυκό: στυλοβάτρια & στυλοβάτισσα)

1. η βάση κάποιου στύλου, το μέρος που στηρίζεται
2. (αρχαιολογία) η βάση και το στήριγμα των κιόνων ενός αρχαιοελληνικού ναού
3. (μεταφορικά) αυτός που (υπο)στηρίζει κάτι

Μεταφράσεις

    στυλοβάτης

γαλλικά : socle (fr)