συζητέω, συνηρημ.: συζητῶ, παθητικό συζητέομαι
- εξετάζω μέσω του διαλόγου μαζί με άλλους ένα ζήτημα
- Ὦ Ἄνυτε, συζήτησον, ἐμοί τε καὶ τῷ σαυτοῦ ξένῳ Μένωνι (Πλάτων, Μένων, 90.b.5)
- αντιπαραθέτω τις απόψεις μου στις απόψεις κάποιου ή κάποιων άλλων
Κλίση
| Ενεργητικός Ενεστώτας
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
συζητῶ
|
συζητῶ
|
συζητοῖμι / συζητοίην
|
-
|
| σύ
|
συζητεῖς
|
συζητῇς
|
συζητοῖς / συζητοίης
|
συζήτει
|
| οὗτος
|
συζητεῖ
|
συζητῇ
|
συζητοῖ / συζητοίη
|
συζητείτω
|
| ἡμεῖς
|
συζητοῦμεν
|
συζητῶμεν
|
συζητοῖμεν
|
-
|
| ὑμεῖς
|
συζητεῖτε
|
συζητῆτε
|
συζητοῖτε
|
συζητεῖτε
|
| οὗτοι
|
συζητοῦσι(ν)
|
συζητῶσι(ν)
|
συζητοῖεν
|
συζητούντων / συζητείτωσαν
|
ονοματικοί
τύποι
|
απαρέμφατο
|
μετοχή
|
| συζητεῖν
|
συζητῶν
|
συζητοῦσα
|
συζητοῦν
|
| Ενεργητικός Παρατατικός
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
συνεζήτουν
|
-
|
-
|
-
|
| σύ
|
συνεζήτεις
|
-
|
-
|
-
|
| οὗτος
|
συνεζήτει
|
-
|
-
|
-
|
| ἡμεῖς
|
συνεζητοῦμεν
|
-
|
-
|
-
|
| ὑμεῖς
|
συνεζητεῖτε
|
-
|
-
|
-
|
| οὗτοι
|
συνεζήτουν
|
-
|
-
|
-
|
| Ενεργητικός Μέλλοντας
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
συζητήσω
|
-
|
συζητήσοιμι
|
-
|
| σύ
|
συζητήσεις
|
-
|
συζητήσοις
|
-
|
| οὗτος
|
συζητήσει
|
-
|
συζητήσοι
|
-
|
| ἡμεῖς
|
συζητήσομεν
|
-
|
συζητήσοιμεν
|
-
|
| ὑμεῖς
|
συζητήσετε
|
-
|
συζητήσοιτε
|
-
|
| οὗτοι
|
συζητήσουσι(ν)
|
-
|
συζητήσοιεν
|
-
|
ονοματικοί
τύποι
|
απαρέμφατο
|
μετοχή
|
| συζητήσειν
|
συζητήσων
|
συζητήσουσα
|
συζητῆσον
|
| Ενεργητικός Αόριστος α'
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
συνεζήτησα
|
συζητήσω
|
συζητήσαιμι
|
-
|
| σύ
|
συνεζήτησας
|
συζητήσῃς
|
συζητήσαις / συζητήσειας
|
συζήτησον
|
| οὗτος
|
συνεζήτησε
|
συζητήσῃ
|
συζητήσαι / συζητήσειεν
|
συζητησάτω
|
| ἡμεῖς
|
συνεζητήσαμεν
|
συζητήσωμεν
|
συζητήσαιμεν
|
-
|
| ὑμεῖς
|
συνεζητήσατε
|
συζητήσητε
|
συζητήσαιτε
|
συζητήσατε
|
| οὗτοι
|
συνεζήτησαν
|
συζητήσωσι(ν)
|
συζητήσαιεν / συζητήσειαν
|
συζητησάντων / συζητησάτωσαν
|
ονοματικοί
τύποι
|
απαρέμφατο
|
μετοχή
|
| συζητῆσαι
|
συζητήσας
|
συζητήσασα
|
συζητῆσαν
|
| Ενεργητικός Παρακείμενος
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
συνεζήτηκα
|
συνεζητήκω / συνεζητηκώς, συνεζητηκυῖα, συνεζητηκός ὦ
|
συνεζητήκοιμι / συνεζητηκώς, συνεζητηκυῖα, συνεζητηκός εἴην
|
-
|
| σύ
|
συνεζήτηκας
|
συνεζητήκῃς / συνεζητηκώς, συνεζητηκυῖα, συνεζητηκός ᾖς
|
συνεζητήκοις / συνεζητηκώς, συνεζητηκυῖα, συνεζητηκός εἴης
|
συνεζητηκώς, συνεζητηκυῖα, συνεζητηκός ἴσθι
|
| οὗτος
|
συνεζήτηκε
|
συνεζητήκῃ / συνεζητηκώς, συνεζητηκυῖα, συνεζητηκός ᾖ
|
συνεζητήκοι / συνεζητηκώς, συνεζητηκυῖα, συνεζητηκός εἴη
|
συνεζητηκώς, συνεζητηκυῖα, συνεζητηκός ἔστω
|
| ἡμεῖς
|
συνεζητήκαμεν
|
συνεζητήκωμεν / συνεζητηκότες, συνεζητηκυῖαι, συνεζητηκότα ὦμεν
|
συνεζητήκοιμεν / συνεζητηκότες, συνεζητηκυῖαι, συνεζητηκότα εἴημεν/εἶμεν
|
-
|
| ὑμεῖς
|
συνεζητήκατε
|
συνεζητήκητε / συνεζητηκότες, συνεζητηκυῖαι, συνεζητηκότα ἦτε
|
συνεζητήκοιτε / συνεζητηκότες, συνεζητηκυῖαι, συνεζητηκότα εἴητε/εἶτε
|
συνεζητηκότες, συνεζητηκυῖαι, συνεζητηκότα ἔστε
|
| οὗτοι
|
συνεζητήκασι(ν)
|
συνεζητήκωσι(ν) / συνεζητηκότες, συνεζητηκυῖαι, συνεζητηκότα ὦσι(ν)
|
συνεζητήκοιεν / συνεζητηκότες, συνεζητηκυῖαι, συνεζητηκότα εἴησαν/εἶεν
|
συνεζητηκότες, συνεζητηκυῖαι, συνεζητηκότα ἔστων
|
ονοματικοί
τύποι
|
απαρέμφατο
|
μετοχή
|
| συνεζητηκέναι
|
συνεζητηκώς
|
συνεζητηκυῖα
|
συνεζητηκός
|
| Ενεργητικός Υπερσυντέλικος
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
συνεζητήκειν
|
-
|
-
|
-
|
| σύ
|
συνεζητήκεις
|
-
|
-
|
-
|
| οὖτος
|
συνεζητήκει
|
-
|
-
|
-
|
| ἡμεῖς
|
συνεζητήκεμεν
|
-
|
-
|
-
|
| ὑμεῖς
|
συνεζητήκετε
|
-
|
-
|
-
|
| οὗτοι
|
συνεζητήκεσαν
|
-
|
-
|
-
|
|
Ετυμολογία [επεξεργασία]
Ρήμα[επεξεργασία]