συνδιάλεξη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συνδιάλεξη	οι	συνδιαλέξεις
γενική	της	συνδιάλεξης*	των	συνδιαλέξεων
αιτιατική	τη	συνδιάλεξη	τις	συνδιαλέξεις
κλητική		συνδιάλεξη		συνδιαλέξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, συνδιαλέξεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συνδιάλεξη < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα συνδιάλεξις (μαρτυρείται από το 1856) < συνδιαλέγομαι, συνδιαλεγ- + -σις > -ξις > -ξη. Μορφολογικά αναλύεται σε συν- + διάλεξη.

Προφορά

ΔΦΑ : /sinˈði̯a.le.ksi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : συν‐δι‐ά‐λε‐ξη

Ουσιαστικό

συνδιάλεξη θηλυκό

• η συνομιλία, κυρίως μέσω τηλεφώνου

  ↪ υποκλοπή τηλεφωνικών συνδιαλέξεων

Μεταφράσεις

    συνδιάλεξη

γαλλικά : dialogue (fr), conversation (fr), communication (fr)