συντήρησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	συντήρησῐς	αἱ	συντηρήσεις
γενική	τῆς	συντηρήσεως	τῶν	συντηρήσεων
δοτική	τῇ	συντηρήσει	ταῖς	συντηρήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	συντήρησῐν	τὰς	συντηρήσεις
κλητική ὦ!		συντήρησῐ		συντηρήσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συντηρήσει
γεν-δοτ	τοῖν		συντηρησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συντήρησις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική συντηρῶ (κλίση συντηρέω (διατηρώ, προστατεύω)), συντηρη- + -σις (-ησις). Μορφολογικά αναλύεται σε συν- + τήρησις.

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: συντήρηση

Ουσιαστικό

συντήρησις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• διατήρηση

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις συντηρῶ, σύν και τηρῶ

Πηγές

• συντήρησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.