συρφετός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	συρφετός	οι	συρφετοί
γενική	του	συρφετού	των	συρφετών
αιτιατική	τον	συρφετό	τους	συρφετούς
κλητική		συρφετέ		συρφετοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συρφετός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική συρφετός < σύρω + δασεία παρέκταση -φ- + -ετός

Προφορά

ΔΦΑ : /siɾ.feˈtos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : συρ‐φε‐τός

Ουσιαστικό

συρφετός αρσενικό

• (μειωτικό) ασύνταχτο πλήθος, τσούρμο, όχλος

Δείτε επίσης

• πλέμπα

Πηγές

• συρφετός - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. 

Μεταφράσεις

    συρφετός

αρχαία ελληνικά : σκύβαλα αγγλικά : melee (en) γαλλικά : ramassis (fr) λατινικά : quisquiliae (la)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	συρφετός	οἱ	συρφετοί
γενική	τοῦ	συρφετοῦ	τῶν	συρφετῶν
δοτική	τῷ	συρφετῷ	τοῖς	συρφετοῖς
αιτιατική	τὸν	συρφετόν	τοὺς	συρφετούς
κλητική ὦ!		συρφετέ		συρφετοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συρφετώ
γεν-δοτ	τοῖν		συρφετοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συρφετός < (σύρω) + δασεία παρέκταση -φ- + -ετός

Ουσιαστικό

συρφετός αρσενικό

1. (αρχική σημασία) οτιδήποτε σέρνεται από τον άνεμο και σωρεύεται (φύλλα, φρύγανα κ.λπ.)

   ≈ συνώνυμα: σκύβαλα

2. το προϊόν σκουπίσματος
3. (μεταφορικά) συρφετός, ανακατεμένο πλήθος

   συρφετός δούλων (Πλάτων, Γοργίας, 489c)

Πηγές

• συρφετός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• συρφετός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.