τζίφος

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

τζίφος <

1. ίσως αραβικά zife ή zifa.
2. ίσως τουρκικά zifos (λάσπη, (κατ’ επέκταση) ανόητος) < ποντιακά ζίφος / ζίφωνας < αρχαία ελληνική σίφων (αντιδάνειο)
3. ίσως αρχαία ελληνική ψῆφος («που πήρε τη σημασία μηδέν»)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈd͡zi.fos/

Επιφώνημα

τζίφος!

• (οικείο) αποτυχημένη προσπάθεια, χωρίς αποτέλεσμα

  Πήγα να πληρωθώ, αλλά τζίφος! Το ταμείο ήταν κλειστό.

Συνώνυμα

• μηδέν!
• μηδέν εις το πηλίκον!

Σημειώσεις

• άκλιτο αρσενικό ουσιαστικό, στην ονομαστική πτώση, ως επιφώνημα ή επίρρημα

Μεταφράσεις

    τζίφος

αγγλικά : strikeout (en) γαλλικά : échec (fr)