φαεινός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	φαεινός	η	φαεινή	το	φαεινό
γενική	του	φαεινού	της	φαεινής	του	φαεινού
αιτιατική	τον	φαεινό	τη	φαεινή	το	φαεινό
κλητική		φαεινέ		φαεινή		φαεινό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	φαεινοί	οι	φαεινές	τα	φαεινά
γενική	των	φαεινών	των	φαεινών	των	φαεινών
αιτιατική	τους	φαεινούς	τις	φαεινές	τα	φαεινά
κλητική		φαεινοί		φαεινές		φαεινά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

φαεινός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική φαεινός

• για τη μεταφορική σημασία < πιθανόν σημασιολογικό δάνειο από την αγγλική bright

Επίθετο

φαεινός, -ή, -ό

• (συνήθως μεταφορικά) φωτεινός
• (λόγιο) φωτεινός

Εκφράσεις

• φαεινή ιδέα: μια έξυπνη ιδέα που κάποιος σκέφτηκε ξαφνικά
• ηλίου φαεινότερον

Συγγενικά

• φαεινότητα

Μεταφράσεις

    φαεινός

αγγλικά : radiant (en), glittery (en), bright (en) γαλλικά : brillant (fr), lumineux (fr) ρουμανικά : luminos (ro), stralucitor (ro), radiant (ro)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	φαεινός	ἡ	φαεινή	τὸ	φαεινόν
γενική	τοῦ	φαεινοῦ	τῆς	φαεινῆς	τοῦ	φαεινοῦ
δοτική	τῷ	φαεινῷ	τῇ	φαεινῇ	τῷ	φαεινῷ
αιτιατική	τὸν	φαεινόν	τὴν	φαεινήν	τὸ	φαεινόν
κλητική ὦ!		φαεινέ		φαεινή		φαεινόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	φαεινοί	αἱ	φαειναί	τὰ	φαεινᾰ́
γενική	τῶν	φαεινῶν	τῶν	φαεινῶν	τῶν	φαεινῶν
δοτική	τοῖς	φαεινοῖς	ταῖς	φαειναῖς	τοῖς	φαεινοῖς
αιτιατική	τοὺς	φαεινούς	τὰς	φαεινᾱ́ς	τὰ	φαεινᾰ́
κλητική ὦ!		φαεινοί		φαειναί		φαεινᾰ́
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	φαεινώ	τὼ	φαεινᾱ́	τὼ	φαεινώ
γεν-δοτ	τοῖν	φαεινοῖν	τοῖν	φαειναῖν	τοῖν	φαεινοῖν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'καλός' όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

φαεινός < *φαϜεσ-νός με απλοποίηση του συμπλέγματος *-σν- και αντέκταση < *φαϜεσ- + -νός < φάος (φῶς), γενική φάεος < *φαϜεσ-ος

Επίθετο

φαεινός, -ή, -όν, συγκριτικός :φαεινότερος/φαάντερος, υπερθετικός : φαεινότατος/φαάντατος

1. που λάμπει, ο ακτινοβόλος

   ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 18 (Σ. Ὁπλοποιία.), στίχ. 610

   ... θώρηκα φαεινότερον πυρὸς αὐγῆς (με θώρακα πιο λαμπερό και από τη λάμψη της αυγής)

2. ο λαμπρός, ο έξοχος
3. ο καθαρός
4. ο ευκρινής

Άλλες μορφές

• στους λυρικούς, αιολικός τύπος : φαεννός
• αττικός τύπος : φᾱνός

Πηγές

• φαεινός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• φαεινός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.