χωροδεσπότης
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- χωροδεσπότης < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα χωροδεσπότης, (μαρτυρείται από το 1836)[1] Μορφολογικά αναλύεται σε χωρο- + δεσπότης.
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /xo.ɾo.ðeˈspo.tis/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : χω‐ρο‐δε‐σπό‐της
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
χωροδεσπότης αρσενικό
- (ιστορία, στη μεσαιωνική δυτική Ευρώπη) ο ιδιοκτήτης μιας περιοχής ή χώρας, κυρίαρχος δεσπότης ενός φέουδου [2] [3]
Συγγενικά[επεξεργασία]
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
χωροδεσπότης
|
Αναφορές[επεξεργασία]
- ↑ σελ. 1127, Τόμος Β΄ - Κουμανούδης, Στέφανος Αθ. (1900) Συναγωγή νέων λέξεων υπό των λογίων πλασθεισών από της Αλώσεως μέχρι των καθ’ ημάς χρόνων. Τόμοι: 2 (Εισαγωγή,@anemi). Εν Αθήναις: Τύποις Π. Δ. Σακελλαρίου
- ↑ Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)
- ↑ ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'ναύτης' (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά αρσενικά (νέα ελληνικά)
- Λόγια διαχρονικά δάνεια από την καθαρεύουσα (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από την καθαρεύουσα (νέα ελληνικά)
- Λέξεις με πρόθημα χωρο- (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Ιστορία (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)