ψυχαγωγός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ψυχαγωγός	οι	ψυχαγωγοί
γενική	του	ψυχαγωγού	των	ψυχαγωγών
αιτιατική	τον	ψυχαγωγό	τους	ψυχαγωγούς
κλητική		ψυχαγωγέ		ψυχαγωγοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

1. ψυχαγωγός < αρχαία ελληνική ψυχαγωγός < ψυχή + ἄγω
2. ψυχαγωγός < ψυχαγωγώ + -ός

Ουσιαστικό

ψυχαγωγός αρσενικό

1. (ελληνική μυθολογία) αυτός που οδηγεί τις ψυχές στον άλλο κόσμο (ως επίθετο του θεού Ερμή)
2. (νεολογισμός, επάγγελμα) αυτός που μας ψυχαγωγεί

   ≈ συνώνυμα: διασκεδαστής

   Δύο από τις μεγαλύτερες πολιτισμικές αξίες του 20ού αιώνα υπήρξαν ο επαναστάτης με αιτία και ο επαγγελματίας ψυχαγωγός. Όταν ο επαναστάτης είδε την πραγματικότητα να μετατρέπει το όνειρό του σε εφιάλτη, ο επαγγελματίας ψυχαγωγός αναγορεύτηκε ο μόνος αδιαφιλονίκητος σύγχρονος θεός με άμβωνά του την τηλεόραση και λόγο του το δράμα. (*)

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη ψυχαγωγία

Μεταφράσεις

    που οδηγεί τις ψυχές

αγγλικά : psychogogue (en)

    διασκεδαστής

→ δείτε τη λέξη διασκεδαστής

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ψυχαγωγός < ψυχή και ἄγω

Επίθετο

ψυχαγωγός αρσενικό ή θηλυκό

1. που οδηγεί τις ψυχές στον άλλο κόσμο, ο ψυχοπομπός
2. ο νεκρομάντης, που καλεί τα πνευματα από τον κάτω κόσμ με μαγικές μεθόδους
3. ο απατεώνας
4. ο απαγωγέας, ο σωματέμπορος, ο έμπορος δούλων ή γενικά ανθρώπων (μεταγενέστερη έννοια)