όλο

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

όλο < μεσαιωνική ελληνική ὅλο < αρχαία ελληνική ὅλον < ὅλος

Επίρρημα

όλο

1. (χρονικό επίρρημα) συνεχώς

   Όλο περπατάω, μα πού πάω, πού να πάω, / όνειρα κι αγάπες έχουν όλα προδοθεί, / τώρα οδοιπόρος τραβάω για τ’ Άγιον Όρος, / αχ, τον κόσμο τούτονε τον έχω βαρεθεί. (Από τραγούδι σε στίχους του Νίκου Γκάτσου)

2. όλο και: δίνει επιτατική σημασία σ' αυτά που ακολουθούν

   Όλο και αυξάνεται το όζον στην Αθήνα (*)

   ≈ συνώνυμα: ολοένα και

Μεταφράσεις

    όλο

Κλιτικός τύπος επιθέτου

όλο

• αιτιατική ενικού, αρσενικού γένους του όλος
• ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του όλος