όρνις

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

όρνις < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ὄρνις (αρσενικό ή θηλυκό) < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα*h₂oren, *h₃eren

Ουσιαστικό

όρνις (θηλυκό)

• (απαρχαιωμένο) παρωχημένος ταξινομικός όρος για γένος ή γένη που ανήκουν στην τάξη Ορνιθόμορφα Galliformes, και στους Φασιανίδες (οικογένεια Phasianidae)

  ↪ όρνις η οικιακή (Όρνιθα η οικιακή) - ὄρνις ἡ οἰκιακή (καθαρεύουσα), η κότα

  για το αρσενικό → δείτε όρνεο και όρνιο

Δείτε επίσης

• ινδική όρνις
• ινδόρνις

Πηγές

• «ὄρνις» - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .