ἄμβροτος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ ἄμβροτος	τὸ ἄμβροτον	οἱ, αἱ ἄμβροτοι	τὰ ἄμβροτα
Γενική	τοῦ, τῆς ἀμβρότου	τοῦ ἀμβρότου	τῶν ἀμβρότων	τῶν ἀμβρότων
Δοτική	τῷ, τῇ ἀμβρότῳ	τῷ ἀμβρότῳ	τοῖς, ταῖς ἀμβρότοις	τοῖς ἀμβρότοις
Αιτιατική	τὸν, τὴν ἄμβροτον	τὸ ἄμβροτον	τοὺς, τὰς ἀμβρότους	τὰ ἄμβροτα
Κλητική	ἄμβροτε	ἄμβροτον	ἄμβροτοι	ἄμβροτα
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			ἀμβρότω
Γενική-Δοτική			ἀμβρότοιν

Ετυμολογία

ἄμβροτος < ἀ- + βροτός < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *mr̥twós / *mr̥tós (νεκρός, θνητός), *mr̥tó- < *mer- (πεθαίνω)

Επίθετο

ἄμβροτος, -ος, -ον

• ο μη θνητός, αυτός που η μοίρα του δεν είναι να πεθάνει, ο θεϊκός, ο θείος, ο αθάνατος, ο ημίθεος

Συγγενικά

• ἀμβρόσιος,α,ον
• το θηλυκό ουσιαστικοποιήθηκε στην ἀμβροσία και νεοελλ. αμβροσία

Πηγές

• ἄμβροτος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἄμβροτος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.