ἐμπάθεια

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἐμπάθειᾰ	αἱ	ἐμπάθειαι
γενική	τῆς	ἐμπαθείᾱς	τῶν	ἐμπαθειῶν
δοτική	τῇ	ἐμπαθείᾳ	ταῖς	ἐμπαθείαις
αιτιατική	τὴν	ἐμπάθειᾰν	τὰς	ἐμπαθείᾱς
κλητική ὦ!		ἐμπάθειᾰ		ἐμπάθειαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐμπαθείᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἐμπαθείαιν
1η κλίση, Κατηγορία 'βοήθεια' όπως «βοήθεια» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐμπάθεια (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ἐμπαθ(ής) + -εια. Μορφολογικά αναλύεται σε ἐμ- + -πάθεια. Διαφορετικό το νεοελληνικό εμπάθεια.

Ουσιαστικό

ἐμπάθεια θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) ισχυρό πάθος (είτε θετικό, είτε αρνητικό)

Απόγονοι

ἐμπάθεια (ελληνιστική κοινή)

⇘ νέα ελληνικά: εμπάθεια (αρνητική σημασία)

↷ αγγλικά: empathy (νεολογισμός αρχής 20ού αιώνα, θετική σημασία)

Πηγές

• ἐμπάθεια - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐμπάθεια - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.