Ὕπνος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

Ὕπνος < ὕπνος

Κύριο όνομα

Ὕπνος αρσενικό

• ανδρικό όνομα

  ※  7ος↑ αιώνας ⌘ Ἡσίοδος, Θεογονία, 759 (758-761)

  ἔνθα δὲ Νυκτὸς παῖδες ἐρεμνῆς οἰκί᾽ ἔχουσιν, | Ὕπνος καὶ Θάνατος, δεινοὶ θεοί· οὐδέ ποτ᾽ αὐτοὺς | Ἠέλιος φαέθων ἐπιδέρκεται ἀκτίνεσσιν | οὐρανὸν εἰσανιὼν οὐδ᾽ οὐρανόθεν καταβαίνων.

  Εκεί και τα παιδιά της σκοτεινής της Νύχτας σπίτι έχουνε, | ο Ύπνος και ο Θάνατος, δεινοί θεοί. Ποτέ αυτούς | ο Ήλιος ο λαμπρός δεν τους κοιτά με τις ακτίνες του, | ούτε σαν ανεβαίνει, ούτε σαν κατεβαίνει από τον ουρανό.

  Μετάφραση (2001): Σταύρος Γκιργκένης, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος @greek‑language.gr