-ιάρης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	-ιάρης	η	-ιάρα	το	-ιάρικο
γενική	του	-ιάρη	της	-ιάρας	του	-ιάρικου
αιτιατική	τον	-ιάρη	τη(ν)	-ιάρα	το	-ιάρικο
κλητική		-ιάρη		-ιάρα		-ιάρικο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	-ιάρηδες	οι	-ιάρες	τα	-ιάρικα
γενική	των	-ιάρηδων		—	των	-ιάρικων
αιτιατική	τους	-ιάρηδες	τις	-ιάρες	τα	-ιάρικα
κλητική		-ιάρηδες		-ιάρες		-ιάρικα
To ουδέτερο, από τα επίθετα σε -ικος. Το αρσενικό και το θηλυκό, και ως ουσιαστικά.
Κατηγορία όπως «ζηλιάρης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

-ιάρης < μεσαιωνικό επίθημα < ελληνιστικό -άριος

Επίθημα

-ιάρης και -άρης

1. στην κατάληξη ουσιαστικών για την παραγωγή επιθέτων (-ιάρης, -ιάρα, -ιάρικο) που δείχνουν ότι η ιδιότητα του ουσιαστικού είναι ιδιαίτερα συνήθης ή μόνιμη στο άτομο

   ζηλιάρης (ζήλια)

2. στην κατάληξη ουσιαστικών για την παραγωγή ουσιαστικών που συχνά δηλώνουν επάγγελμα

   μεροκαματιάρης (μεροκάματο)

   σκουπιδιάρης (σκουπίδια)

   ταβερνιάρης (ταβέρνα) σε αυτήν την περίπτωση κατά τα εις -άρης και -αρης (αγελαδάρης, φούρναρης)

3. στην κατάληξη λέξεων κυρίως μειωτικών, υβριστικών ή πάντως ως επί το πλείστον αργκό, ώστε να μεγεθύνει και να επιτείνει ακόμα περισσότερο την αρνητική έννοιά τους

   κιτρινιάρης (κίτρινος)

   κασιδιάρης (κασίδα)

   χλεμπονιάρης (χλεμπόνα)

   χτικιάρης (χτικιό, υβριστικό αλλά και ο φυματικός παλιότερα)

4. στην κατάληξη ουσιαστικών για την παραγωγή επιθέτων που δείχνουν ότι κάποιος έχει την ιδιότητα του ουσιαστικού σε μόνιμο και υπερβολικό βαθμό, όχι πάντα υβριστικά ή μειωτικά

   λυπησιάρης (λύπη - δε λυπάται τους άλλους ευκαιριακά και τους λυπάται πολύ)

   ταξιδιάρης (ταξίδι - ταξιδεύει συχνά, του αρέσουν τα ταξίδια)

   αρρωστιάρης (αρρώστια -αρρωσταίνει συχνά)

   βρωμιάρης (βρώμα - το βρώμικος μπορεί να συνιστά προσωρινή ιδιότητα)

5. σε -άρης, για σχηματισμό ουσιαστικών επαγγελματικών

   γελαδάρης, γελαδάρισσα, περιβολάρης, περιβολάρισσα

6. σε -άρης για σχηματισμό επιθέτων ηλικιακών, αλλά όχι μόνον

   δεκαεξάρης, δεκαεξάρα, δεκαοξάρικο

   σαραντάρης, σαραντάρα

   διακοσάρα λάμπα, κατοστάρης δρομέας (των 100 μ.)

7. σε -άρης (και -αράς) για σχηματισμό επιθέτων που δείχνουν ότι κάποιος έχει έντονη την ιδιότητα του ουσιαστικού ή που θέλει να δείξει την ειδική ιδιότητα που ενδιαφέρει αυτήν τη στιγμή

   πεισματάρης, πεισματάρα, δουλευταράς, δουλευταρού

   νοικάρης, νοικάρα

→ δείτε τη λέξη -άριος