expel

Αγγλικά (en)

ενεστώτας	expel
γ΄ ενικό ενεστώτα	expels
αόριστος	expelled
παθητική μετοχή	expelled
ενεργητική μετοχή	expelling

Ρήμα

expel ^(en)

1. διώχνω, αποβάλλω, κάνω επίσημα κάποιον να φύγει από ένα μέρος, ειδικά ένα σχολείο ή έναν οργανισμό

   ↪ His father expelled him from the house.

   Ο πατέρας του τον έδιωξε από το σπίτι.

   ≈ συνώνυμα: → δείτε τη λέξη kick out

2. απελαύνω, εξοβελίζω, αποσκορακίζω, αναγκάζω κάποιον να φύγει από μια χώρα

   ↪ They expelled him for political reasons.

   Tον απελάσανε για πολιτικούς λόγους.

   ≈ συνώνυμα: deport

3. αποβάλλω, βγάζω με δύναμη κάτι από μέρος του σώματος ή από δοχείο

   ↪ The graft is often expelled as a foreign body.

   Το μόσχευμα συχνά αποβάλλεται ως ξένο σώμα.

Πηγές

• expel - Oxford Learner's Dictionaries