ángel

Ισπανικά (es)

ενικός	πληθυντικός
ángel	ángeles

Ετυμολογία

ángel < λατινική angelus < αρχαία ελληνική ἄγγελος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈanxel/

^ⓘ 

Ουσιαστικό

ángel ^(es) αρσενικό

1. (θρησκεία) ο άγγελος

   ※  «No obstante, resaltan el alargamiento de las figuras de Jesús y la Virgen, las formas serpentinadas de los ángeles y, sobre todo, la delicadeza del ropaje, tan típica del arte de Pontormo y de Parmigianino».

   Ángel τύπος: Noriega, Simón [Νοριέγα, Σιμόν], Venezuela en sus artes visuales [Η Βενεζουέλα στις εικαστικές της τέχνες], εκδ. Mérida, Ediciones Puertas del Sol [Μέριδα, Εκδόσεις Πόρτες του Ήλιου]. 2001.

   Παρ' όλα αυτά, ξεχωρίζουν η επιμήκυνση των μορφών του Ιησού και της Παναγίας, οι ελικοειδείς μορφές των αγγέλων και, πάνω απ’ όλα, η λεπτότητα των ενδυμάτων, τόσο χαρακτηριστική της τέχνης του Ποντόρμο και του Παρμιτζανίνο».

2. χάρη, γοητεία

   ※  «—Tiene su ángel —decía mi madre —, pero qué destino tan cruel le ha tocado con ese marido andrajoso, oliendo a vacas y boñiga a toda hora—».

   Ángel τύπος: Espinosa, Fernan [Εσπινόσα, Φερνάν], Mi vida por un libro [Η ζωή μου για ένα βιβλίο], εκδ. Colombia: Editorial Impresos Josmar [Κολομβία: Εκδόσεις Ίμπρεσος Χοςμαρ]. 2001.

   —Έχει τη γοητεία της —έλεγε η μητέρα μου—, αλλά τι σκληρή μοίρα της έτυχε μ’ αυτόν τον κουρελή άντρα, που μυρίζει συνεχώς αγελάδες και κοπριά.

   ≈ συνώνυμα: gracia, encanto, carisma, magnetismo

3. (Πολιτοφυλακή) μπαρμπούνι

   ⮡  «El ejército usó ángeles para destruir los fortines enemigos».

   «Ο στρατός χρησιμοποίησε μπάρμπουνι για να καταστρέψει τα εχθρικά οχυρά.»

   ≈ συνώνυμα: palanqueta

Πηγές

• ángel - DLE (Diccionario de la lengua española [Λεξικό της ισπανικής γλώσσας] στα ισπανικά, για τα καστιλιάνικα ισπανικά), RAE (Real Academia Española [Βασιλική Ακαδημία της Ισπανίας]), Edición del Tricentenario [23η έκδοση], 2014