ŝanceliĝi

Εσπεράντο (eo)

Ετυμολογία

ŝanceliĝi < ŝancel- + -iĝ- + -i

Ρήμα

ρήμα ŝanceliĝi
χρόνος	μορφή	ενεργητική μετοχή	παθητική μετοχή
ενεστώτας	ŝanceliĝas	ŝanceliĝanta	ŝanceliĝata
αόριστος	ŝanceliĝis	ŝanceliĝinta	ŝanceliĝita
μέλλοντας	ŝanceliĝos	ŝanceliĝonta	ŝanceliĝota
υποθετική	ŝanceliĝus	-	-
προστακτική	ŝanceliĝu	-	-

ŝanceliĝi ^(eo)

• διστάζω, αμφιταλαντεύομαι

Γράφεται επίσης

sxanceligxi, shancelighi, s'ancelig'i