Αἰγοσθενίτης

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Αἰγοσθενίτης	οἱ	Αἰγοσθενῖται
γενική	τοῦ	Αἰγοσθενίτου	τῶν	Αἰγοσθενιτῶν
δοτική	τῷ	Αἰγοσθενίτῃ	τοῖς	Αἰγοσθενίταις
αιτιατική	τὸν	Αἰγοσθενίτην	τοὺς	Αἰγοσθενίτᾱς
κλητική ὦ!		Αἰγοσθενῖτᾰ		Αἰγοσθενῖται
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Αἰγοσθενίτᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		Αἰγοσθενίταιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι μακρό.
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'στρατιώτης' όπως «στρατιώτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Αἰγοσθενίτης < Αἰγόσθεν(α) + -ίτης

Ουσιαστικό

Αἰγοσθενίτης αρσενικό

• (πατριδωνυμικό) ο κάτοικος της πόλης των Αιγοσθένων

Συνώνυμα

• Αἰγοσθενεύς

Πηγές

• Αἰγοσθενίτης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.