Αἴγινα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός
	Αἰγῑνα-
ονομαστική	ἡ	Αἴγινᾰ
γενική	τῆς	Αἰγίνης
δοτική	τῇ	Αἰγίνῃ
αιτιατική	τὴν	Αἴγινᾰν
κλητική ὦ!		Αἴγινᾰ
1η κλίση, Κατηγορία 'θάλασσα' όπως «θάλασσα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Αἴγινα < προελληνική < άγνωστης ετυμολογίας

Κατά μία άποψη, σουμεριακή γλώσσα Igi·na (προσθία ή υψηλή χώρα) ή I gina (τρεχούμενο νερό)

Κύριο όνομα

Αἴγινα, -ης θηλυκό

1. νησί του Αργοσαρωνικού
2. (ελληνική μυθολογία) νύμφη στην ελληνική μυθολογία

Ασημένια δραχμή της Αίγινας, περίπου 404-340 πκε με χερσαία χελώνη στον εμπροσθότυπο. Οπισθότυπος: ΑΙΓ (ΑΙΓ[ΙΝΑΤΟΝ], των Αιγινητών) και δελφίνι.

Συγγενικά

• Αἰγινήτης
• Αἰγιναῖος

Πηγές

• Αἴγινα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Αἴγινα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.