Βραυρωνίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	Βραυρωνίς	αἱ	Βραυρωνίδες
γενική	τῆς	Βραυρωνίδος	τῶν	Βραυρωνίδων
δοτική	τῇ	Βραυρωνίδῐ	ταῖς	Βραυρωνίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	Βραυρωνίδᾰ	τὰς	Βραυρωνίδᾰς
κλητική ὦ!		Βραυρωνίς*		Βραυρωνίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Βραυρωνίδε
γεν-δοτ	τοῖν		Βραυρωνίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Βραυρωνίς (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική Βραυρών + -ίς

Κύριο όνομα

Βραυρωνίς θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• (πατριδωνυμικό) η κάτοικος του αρχαίου δήμου της Βραυρώνας

Συγγενικά

• Βραυρωνία (εννοείται Ἄρτεμις)
• τὰ Βραυρώνια

Πηγές

• Βραυρωνίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• Βραυρωνίς - Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français (Το Μεγάλο Μπαγί: Λεξικό [αρχαίας] ελληνικής-γαλλικής), Παρίσι: Hachette.