Εγγλέζος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	Εγγλέζος	Εγγλέζοι
γενική	Εγγλέζου	Εγγλέζων
αιτιατική	Εγγλέζο	Εγγλέζους
κλητική	Εγγλέζε	Εγγλέζοι

Ετυμολογία

Εγγλέζος < μεσαιωνική ελληνική Ἀγγλέζος / Ἐγγλέζης < ιταλική inglese < παλαιά γαλλικά engleis / anglois < αγγλοσαξονικά Englisċ < Engle + isċ < angel / angul (αγκίστρι) < πρωτογερμανική *angulō / *angô (αγκίστρι) < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₂énk-ō < *h₂enk- (καμπή, καμπύλη, λύγισμα)

Προφορά

ΔΦΑ : /εŋ.ɡlεˈzɔs/

Ουσιαστικό

Εγγλέζος αρσενικό (Εγγλέζα θηλυκό)

1. (εθνικό όνομα) που κατάγεται από την Αγγλία, ο Άγγλος
2. (μεταφορικά) που είναι πάντα στην ώρα του, που είναι απόλυτα συνεπής και ακριβής στα ραντεβού του

   είναι εγγλέζος στα ραντεβού του

Συγγενικές λέξεις

• εγγλέζικα
• και → δείτε τη λέξη: Αγγλία

Μεταφράσεις

    Εγγλέζος

→ δείτε τη λέξη: Άγγλος