Εγγλέζος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	Εγγλέζος	Εγγλέζοι
γενική	Εγγλέζου	Εγγλέζων
αιτιατική	Εγγλέζο	Εγγλέζους
κλητική	Εγγλέζε	Εγγλέζοι

Ετυμολογία

Εγγλέζος < μεσαιωνική ελληνική Αγγλέζος / Εγγλέζης < ιταλική inglese < αρχαία γαλλικά engleis / anglois < αγγλοσαξονικά Englisċ < Engle + isċ < angel / angul (αγκίστρι) < πρωτογερμανική *angulō / *angô (αγκίστρι) < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₂énk-ō < *h₂enk- (καμπή, καμπύλη, λύγισμα)

Ουσιαστικό

Εγγλέζος αρσενικό

1. που κατάγεται από την Αγγλία, ο Άγγλος
2. (μεταφορικά) που είναι πάντα στην ώρα του

Μεταφράσεις

    Εγγλέζος

→ δείτε τη λέξη: Άγγλος