ασθενής

ασθενής < αρχαία ελληνική ἀσθενής

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ασθενής	η	ασθενής	το	ασθενές
γενική	του	ασθενούς*	της	ασθενούς	του	ασθενούς
αιτιατική	τον	ασθενή	την	ασθενή	το	ασθενές
κλητική		ασθενή(ς)		ασθενής		ασθενές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ασθενείς	οι	ασθενείς	τα	ασθενή
γενική	των	ασθενών	των	ασθενών	των	ασθενών
αιτιατική	τους	ασθενείς	τις	ασθενείς	τα	ασθενή
κλητική		ασθενείς		ασθενείς		ασθενή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

ασθενής αρσενικό ή θηλυκό, ασθενές ουδέτερο

1. που είναι άρρωστος

   Οι γεωργοί θα ξεριζώσουν τα ασθενή φυτά.

2. ο ασθενικός, ο αδύναμος, που δεν έχει δύναμη

   ο πομπός εξέπεμπε ένα ασθενές σήμα

   το ασθενές φύλο.

3. για μία από τις τέσσερις κύριες δυνάμεις ή αλληλεπιδράσεις σε υποατομικό επίπεδο

   w:ασθενής αλληλεπίδραση

αγγλικά : , γαλλικά :

Πρότυπο:-ουσ- ασθενής αρσενικό ή θηλυκό

• ο άρρωστος, που πάσχει από μία ασθένεια.

αγγλικά : γαλλικά : αρσενικό, αρσενικό