φεγγάρι

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	φεγγάρι	τα	φεγγάρια
γενική	του	φεγγαριού	των	φεγγαριών
αιτιατική	το	φεγγάρι	τα	φεγγάρια
κλητική		φεγγάρι		φεγγάρια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

φεγγάρι < μεσαιωνική ελληνική φεγγάριν < φεγγάριον, υποκοριστικό του αρχαίου φέγγος

Το φεγγάρι

Πρότυπο:-ουσ- φεγγάρι ουδέτερο

1. ουράνιο σώμα περιφερόμενο γύρω από τη Γη.
2. (κατ’ επέκταση) το φως που προέρχεται από το φεγγάρι
3. (κατ’ επέκταση) δορυφόρος σε τροχιά γύρω από άλλο πλανήτη
4. ένας σεληνιακός μήνας (περίπου 28 μέρες).

• έχει τα φεγγάρια του : κάνει λόξες, είναι ιδιότροπος
• πάνε φεγγάρια που δεν σε είδα : πάει πολύς καιρός που δεν σε είδα

φεγγαράδα φεγγαράκι φεγγαριάζομαι φεγγαριάρης φεγγάριασμα

φεγγαριασμένος φεγγαριάτικο φεγγαριάτικος φεγγαρίσιος

φεγγαροβραδιά φεγγαρογεμισιά φεγγαροκυρά φεγγαρόλουστος φεγγαρομαγουλάτος φεγγαρομέτωπος

φεγγαροντυμένος φεγγαροπρόσωπος φεγγαροστολισμένος φεγγαροφώτιστος φεγγαρόφωτο φεγγαρόφωτος φεγγαρόλουστος

και

• μισοφέγγαρο

• σελήνη
• φέγγος

• σελήνη

• φεγγάρι στη Βικιπαίδεια 
• φέγγω

αγγλικά : moon (en) (1,3,4), moonlight (en) (2)