ἀφετήριος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἀφετήριος < ἀφετήρ < ἀφίημι < ἀπό + ἵημι

Επίθετο

ἀφετήριος, -α, -ον

1. αυτός που είναι κατάλληλος για να ρίχνουμε κάτι (π.χ. μηχανή που ρίχνει λίθους)
2. (ως ουσιαστικό) ἀφετηρία (εννοείται γραμμή): το μέρος απ' όπου ξεκινούν οι αθλητές

   Συνώνυμα: ὕσπληγξ, βαλβίς, ἄφεσις

3. (ως ουσιαστικό) ἀφετήριον (εννοείται πλοίων): η έξοδος του λιμανιού