πολεοδόμηση

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

πολεοδόμηση < από το ουσιαστικό πολεοδόμος

Ουσιαστικό

πολεοδόμηση θηλυκό

• η συστηματική οργάνωση του ιστού και των υποδομών μια πόλης, ενός οικισμού ή τμήματος αυτών

Συγγενικά

• πολεοδομία
• πολεοδομικός
• πολεοδόμος
• πολεοδομούμαι
• πολεοδομώ

Μεταφράσεις

    πολεοδόμηση