ὀκταετηρίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ὀκταετηρίς	αἱ	ὀκταετηρίδες
γενική	τῆς	ὀκταετηρίδος	τῶν	ὀκταετηρίδων
δοτική	τῇ	ὀκταετηρίδῐ	ταῖς	ὀκταετηρίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ὀκταετηρίδᾰ	τὰς	ὀκταετηρίδᾰς
κλητική ὦ!		ὀκταετηρίς*		ὀκταετηρίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὀκταετηρίδε
γεν-δοτ	τοῖν		ὀκταετηρίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὀκταετηρίς < ὀκτώ + ἐτηρίς (<ἔτος)

Ουσιαστικό

ὀκταετηρίς θηλυκό

• οκταετηρίδα